22, అక్టోబర్ 2010, శుక్రవారం

ఇక సెలవు

నీవు నా దగ్గర లేవు అన్న తలపు... నా కన్నులు చమర్చినా.....
నీ జ్ఞాపకాలు.. నా కలలకు రంగులు అద్దెను....

నువ్వు నాతోనే ఉండాలి అన్న స్వార్ధం విడిచిన క్షణం.... నా పెదవులు.. నీ తలపుకి... పరవశించెను....

వింటున్నా నీ ప్రతీ మాట... కరిగిపోయిన కాలం సాక్షిగా....

జీవిస్తున్నా ఈ జీవితం నువ్వు పంచిన... నీ అధరం సాక్షిగా....

మరిచి పోయే ధైర్యం లేదు.. మరవాలనే ఆశ కూడా లేదు....


కానీ మరిచిపోతున్నా నా ఈ జీవితం.... నీ మధురమయిన.. ప్రేమ సాక్షిగా.........


కలిసిపోతున్నా ఈ నిశీధి లో .. నువ్వు లేని నా జీవితం సాక్షిగా....

మరు జన్మలో నీ పొత్తిళ్ళలో పాప గా మారి జీవించాలనే కోరిక సాక్షిగా.............. ఇక సెలవు........ ప్రియా...... !!!!

7 కామెంట్‌లు:

  1. chala touchinga vundi...
    jst kavita varaku aithe parledu...

    manasuloni badhani ila vyakta parustu vunte matram.... em cheppalo kuda teliyadam ledu but enta ga badha padutunnaro ardam avutundi...

    jst be brave.... life never stops.... every life has its own destiny ....

    రిప్లయితొలగించండి
  2. @ raj.. ayyo.. am so happy....... :-) datz just a writing..... thnks fr ur cncrn...

    రిప్లయితొలగించండి
  3. చాలా బాగా రాసావ్ అమ్మాయ్.

    ఙ్ఞాపకాలు కలలకు రంగులు అద్దాయి..
    పెదవులు తలపుకి పరవశించాయి..
    అనొచ్చంటావా??

    రిప్లయితొలగించండి